O anda torunları geldi karşısına. Rüyadaydı artık. Kavuşmuştu torunlarına. “Dede!” diye sesleniyordu torunları. Kollarını açıp kucakları onları, öptü doyasıya. “Yavrularım!” diyordu, “Yavrularım!” Karısı gözlerini aralayıp, adama baktı. Gözleri kapalıydı. Fotoğraflara bakmıyordu. Anladı kocasının rüya gördüğünü. Seslendi; “Koca, koca!” Adam aldırmadı. Yüzünde tatlı bir gülücük: “Yavrularım!” diye tekrarlıyordu. Kadın yeniden sesini yükseltti: “Koca, koca uyan! Rüya görüyorsun.” İhtiyar: “Hıh,” diyerek gözlerini araladı. Sonra yeniden kapadı ama gitmişti torunları. Kırgın bir sesle: “Ah!” dedi, “Niçin uyandırıyorsun be kadın? O kadar hasretim ki şu çocuklara. Bari olsun sen ayırma beni onlardan!” Sonra yeniden daldı, ama torunlarını göremedi bir daha.
Kitap Yorumları - (0 Yorum)