SARIASMA En çok tırnakları uzuyor kalbiminincitmekten korkarak kesiyorumtörpü payını kaçırarak arada. Gözlerimde kimliği ayrık kış kuraklığıtövbekâr baharların ardından bakakalmış. Tanıdık ölüler, balkonumda bir kış, içimdebir kuş; yedi sarı yirmi üç kara yıl yaşındabir sarıasma. Gözlerimde on yıllar artığı suskun bulutlarzihnim zikir yorgunu, sarsılmaktandökülmüş raflarındaki kitaplartaşlaşmış adını yutmaktan dilim. Belkiler de ölür zamanın dolambaçlarındaalev rengi kuşkular içinde dönelerken çaresizölür mavi bir gecenin lacivert koynunda. Aklara bürünmüş suretler, kapılar ötesindenusulca dönüyor avluma puslar içinde.
Kitap Yorumları - (0 Yorum)