Batı ahlak düşüncesinin son iki yüz yıldır en önde gelen teorilerinden biri olan Faydacılık (Utilitarianism), dünyanın yapılabildiği kadar iyi bir yer haline getirilmesini amaçlar. Bu da imkânlar elverdiği ölçüde toplumdaki ve hatta dünyadaki her bireyin sahip olabileceği en yüksek mutluluğa sahip olduğu bir dünya yaratmak anlamına gelir. Faydacı teori bu amacı gerçekleştirmek için temel bir ilke geliştirmiş ve bu ilke temelinde, insanları bu amaçtan alıkoyan, yerleşik gelenekler, eğitim, hukuk, ekonomik ve dini uygulamalar başta olmak üzere tüm her şeye savaş açmıştır. Faydacılık, toplumdaki insanları daha mutlu etme eğilimi taşımayan hemen hemen her şeyin toplumsal yaşamdan tasfiye edilmesini talep eder. Faydacılığı düşünürler açısından çekici yapan temel unsur bu sadeliği ve meydan okuyan tavrıdır. İşte elinizdeki bu kitap da faydacılığın tarihsel kökenlerinin izini sürüyor. Bu arayış okuyucuyu Antik Yunan’a ve hatta Antik Çin’e kadar götürmekle kalmıyor, Batı ahlak düşüncesinin Aristoteles, Epiküros, Gassendi, Hobbes, Locke, Mandeville, Helvétius, Shaftesbury, Hutcheson ve Hume gibi önemli isimlerinin faydacı teoriye katkılarından da haberdar ediyor.