Halil Paşa’nın şimdiki mezarı beni çok düşündürmüştü. Anıtkabir yapamazdık ama Harbiye’deki Askeri Müze bahçesinde Paşa’yı ve Felahiye Şehitleri’ni anlatan bir anıt ve Paşa’ya ait elbise, madalya, berat ve nişanların teşhir edildiği bir köşe yapabilirdik. Bu imkân kaybolmuştu. Paşa’ya ait hiçbir eseri bulamazdık artık. Çok üzülmüş şok içine girmiştim. Yine Paşa Baba’mın ruhu imdadıma yetişti. “Aldırma evlat vatan millet sağ olsun onun için binlerce Halil Paşalar geldi geçti. Sen de öyle düşün. Bu uğurda yakın ve uzaktan gelen darbeler seni yıldırmasın. Vatan ve millet devam ettikçe sen vazifeni yapmış sayılırsın.” Bu beni şoktan depresyondan kurtaran en büyük ders oldu. Her zaman olduğu gibi Paşa Babam bana yine doğruyu göstermişti. Paşa Babam sen mezarında nur içinde yat!… Allah gani gani rahmet eylesin.Necdet Özgelen