Küçük bir kafe-bakkal işleten anne babanın etrafında şekillenen mutlu bir çocukluk, okul hayatı, yeni bir sosyal çevre, yabancılaşma, sınıf atlama arzusu, onaylanma ihtiyacı, öfke patlamaları, utanç, kürtaj... Seneler’e uzanan oto-sosyobiyografi yazınının da habercisi olan Boş Dolaplar, iki ayrı dünya –eğitimsiz işçi sınıfı ve eğitimli burjuva sınıfı– arasında sıkışıp kalmış, okul yaşamındaki başarılarıyla ailesinin temsil ettiği her şeye karşı kendini yeniden inşa etmeye çalışan genç bir kızın, Denise Lesur’ün hikâyesi. Ernaux, ne olmak istediğinden ziyade ne olduğuyla cebelleşmek zorunda kalan, toplumsal yükseliş sancıları çeken otobiyografik karakteri Denise’in yaşamını anlatırken her zamanki gibi sakınmasız ve cesur. “Ernaux’nun kitapları birer itiraf değil, bir tür kişisel epistemolojidir... Onları okumak, o anlaşılmaz, acı verici, zaruri ‘oluş’ sürecini anlama girişimidir.”The New Yorker “Boş Dolaplar, 1950’li yıllarda Fransa’daki sınıf sisteminden ve bir kadının sınıf atlamak, geçmişini unutmak için verdiği mücadeleden daha fazlasıdır. Bu roman, kültürel anlamda haklarından mahrum bırakılmışların kendi sesleriyle konuşmasına, gerek konusu itibarıyla gerek edebî biçimiyle, unutulmaz bir katkı sunuyor.”The Bloomsbury Review #fransızedebiyatı #toplumsalbellek #kadınyazını #çocukluk #sınıf #otobiyografi
yazarın yalın tutku ve boş dolaplar kitabını okudum. okumaya da devam edeceğim.açıkçası iki kitapta da beni rahatsız eden ögeler vardı, olmaya da devam edeceğini biliyorum ama beni yazara çeken şey de tam olarak bu. kitabın keyfimi kaçırmayanı, beni sarsmayanı ilgimi çekmez.annie ernaux’da en çok sevdiğim ve özendiğim şey tüm duygularını ahlaki ya da toplumsal kaygılar gözetmeksizin olanca açıklığıyla ifade edebilmesi. ben aklımdan bir şeyler geçirirken bile üzerimdeki etiketlere mağlup oluyorum, yazar tüm normlardan sıyrıldığı bir varoluşa ulaşabilmiş bence. bunu kitaplarına da yansıtması okurken yer yer elektriklenmiş gibi hissettirse de keyif veriyor.bu kitapta da yer yer geçmişe dönerek karakterin ailesiyle ve kendi kimliğiyle çatışmasını ve yüzleşmesini okuyoruz.tüm kitaplarında olduğu gibi “kadın” olmak da kitabın içindeki temalardan.dediğim gibi, yazarın tüm gerçekliği olduğu gibi ve cesurca ifade edebilmesini çok seviyorum ve bu bakımdan tüm hemcinslerime tavsiye ediyorum
#2022nobelödüllüyazar Annie Ernaux okumalarına devam ediyorum. Çok mutluyum iki kitabı kaldı ☺ Daha önce okuduğum #olay ın önce okunması gerekiyormuş. Önemli değil bağlantıyı kitabı okuyan kurabiliyor.
Yeni okuyacaksınız önce #olay sonra #boşdolaplar ı okuyabilirsiniz.
Boş Dolaplar yazarın ilk romanı. Ben kalemiyle #yalıntutku ile tanışıp tüm kitaplarını okuma kararı almıştım.
Diğer kitaplarda olduğu gibi anlatıcı kendisi değil, otobiyografik karakteri Denise Lesur. Üniversitede, merdiven altı bir yerde kürtaj olmasıyla başlıyor. Sert, sarsıcı bir giriş. Geriye dönüşlerle çocukluğu ve ergenlik yıllarıyla hesaplaşıyor. Dahil olmak istediği burjuva sınıfa karşı büyüdüğü kültür eğitimsiz ve baskıcı. Tam bir çatışma hali. Aileyle çatışma, zaman zaman yoklayan suçluluk duygusuyla içsel çatışma. Hem yabancılaşma hem mutluluk.
Yine muhteşem bir okuma oldu. Kesinlikle yazar ve kitapları okunmalı. Gönülden tavsiyemdir.
Yazarın okuduğum ilk kitabı. Sınıf atlama mücadelesi çok güzel işlenmiş. Ama yazara yanlış kitaptan başladığımı düşündüm. Seneler ile başlama önerileri var aklınızda bulunsun.
Kitap Yorumları - (5 Yorum)
yazarın yalın tutku ve boş dolaplar kitabını okudum. okumaya da devam edeceğim.açıkçası iki kitapta da beni rahatsız eden ögeler vardı, olmaya da devam edeceğini biliyorum ama beni yazara çeken şey de tam olarak bu. kitabın keyfimi kaçırmayanı, beni sarsmayanı ilgimi çekmez.annie ernaux’da en çok sevdiğim ve özendiğim şey tüm duygularını ahlaki ya da toplumsal kaygılar gözetmeksizin olanca açıklığıyla ifade edebilmesi. ben aklımdan bir şeyler geçirirken bile üzerimdeki etiketlere mağlup oluyorum, yazar tüm normlardan sıyrıldığı bir varoluşa ulaşabilmiş bence. bunu kitaplarına da yansıtması okurken yer yer elektriklenmiş gibi hissettirse de keyif veriyor.bu kitapta da yer yer geçmişe dönerek karakterin ailesiyle ve kendi kimliğiyle çatışmasını ve yüzleşmesini okuyoruz.tüm kitaplarında olduğu gibi “kadın” olmak da kitabın içindeki temalardan.dediğim gibi, yazarın tüm gerçekliği olduğu gibi ve cesurca ifade edebilmesini çok seviyorum ve bu bakımdan tüm hemcinslerime tavsiye ediyorum
#2022nobelödüllüyazar Annie Ernaux okumalarına devam ediyorum. Çok mutluyum iki kitabı kaldı ☺ Daha önce okuduğum #olay ın önce okunması gerekiyormuş. Önemli değil bağlantıyı kitabı okuyan kurabiliyor.
Yeni okuyacaksınız önce #olay sonra #boşdolaplar ı okuyabilirsiniz.
Boş Dolaplar yazarın ilk romanı. Ben kalemiyle #yalıntutku ile tanışıp tüm kitaplarını okuma kararı almıştım.
Diğer kitaplarda olduğu gibi anlatıcı kendisi değil, otobiyografik karakteri Denise Lesur. Üniversitede, merdiven altı bir yerde kürtaj olmasıyla başlıyor. Sert, sarsıcı bir giriş. Geriye dönüşlerle çocukluğu ve ergenlik yıllarıyla hesaplaşıyor. Dahil olmak istediği burjuva sınıfa karşı büyüdüğü kültür eğitimsiz ve baskıcı. Tam bir çatışma hali. Aileyle çatışma, zaman zaman yoklayan suçluluk duygusuyla içsel çatışma. Hem yabancılaşma hem mutluluk.
Yine muhteşem bir okuma oldu. Kesinlikle yazar ve kitapları okunmalı. Gönülden tavsiyemdir.
Boş Dolaplar yazarın kendi çocukluğundan izler taşıyarak kurguladığı karakter olan Denise Lesur’un hikayesini anlatıyor.
Zorlanarak okusam da gittikçe daha çok beğendim. Bilinç akışı tekniğiyle yazıldığını bilmelisiniz.
Yazarın okuduğum ilk kitabı. Sınıf atlama mücadelesi çok güzel işlenmiş. Ama yazara yanlış kitaptan başladığımı düşündüm. Seneler ile başlama önerileri var aklınızda bulunsun.