Hem kardeşi Volkan’ı anlatmak istemiş hem de ondan mümkün olduğu kadar uzak kalmaya çalışmış. Yazar kardeşine dokunmadan kardeşini anlatmaya çalışıyor. Bir yandan kardeşine zarar vermememe, haksızlık etmememe arzusu var; bir yandan da yaşadığı zorlukları anlatmaya çalışıyor. Belki de çocukluğundan bu yana aile hayatında başrolün Volkan olmasından sıkılmış bir Akın’ı anlatıyor yazar bize ve bu sefer başrolü kendisi yapıyor. Okurken “Niye kendini tutuyorsun, yazsana işte, neden içine atıyorsun?” diye çığlık attım içimden. Ama bu onun için büyük bir adım, bunun farkındayım. Volkan’ı hem bir ağabey, hem bir doktor olarak anlatmaya devam etmeli. Volkan ve nice Volkanların aile hayatında istemsizce açtığı yaraları, ailelerin ikilemlerini, insani yönlerini, çaresizliklerini daha derinden anlatmalı. “Onlar bizim engelli kardeşlerimiz, onları daima koruyup kollamalıyız, onlar bizim için bir melek…” yapmacık edebiyatındansa gerçekleri duymaya ihtiyacımız var…