Anne olana kadar hepimiz çocuğuz aslında . Gerçekte anne olunca büyümeye başlıyoruz . İlk kızımı kucağıma aldığımda geri dönüşü olmayan bir yola girdiğimi düşünmüştüm . Ondan öncesini hatırlamadığım zamanlar oldu . Sonra her gelenle gönlümün nasıl genişlediğini fark ettim . İlk kızımla öğrendiğim kelie sabırsa, İkinci ile denge oldu Ayağımın kaydığı, hata yaptığım, özür dilediğim, göz yaşı döktüğüm, danıştığım , mücadele verdiğim de… Aslında çocuğumuzla, çocukluğumuzu El ele tutuşturup yürümek gibi annelik. İçindeki çocuğun sesine, hissetliklerine kulak verdikçe, anlamaya çalıştıkçaHakkını verebildiğin emanetçilik . çinin kıvımlarına doğru yolculuk… Daha derine indikçe kendini keşfettiğin Arkeoloji çalışması … ‘‘Seni çok seviyorum’’ diyen kocaman Yüreğe lâyık olma çabası… Bu yüzden birlikte çıktığımız yolculukta bırakmamamız gerek ellerimizi .Çocuklar annelerini büyütür çünkü. Annler,çocuklar büyüdükçe büyür.
Kitabın yeni baskısı çocuklar anneleri büyütür ve tabi babaları da … her zaman çocuklarımla büyüdüğümü düşünmüşümdürböyle bir kitap bulunca ismi bile kalbimi fethetti . İçeriğide farkındalık için güzel bir başlangıç kitabi …
Kitap Yorumları - (5 Yorum)
Her çocuk için farklı bir bakış açısı gerekir. Anlaşılır bir kitap, okunabilir.
Kitabın yeni baskısı çocuklar anneleri büyütür ve tabi babaları da … her zaman çocuklarımla büyüdüğümü düşünmüşümdürböyle bir kitap bulunca ismi bile kalbimi fethetti . İçeriğide farkındalık için güzel bir başlangıç kitabi …
anneliğe farklı bir bakış açısı kazandırıyor. ama sonlara doğru sanki kendini tekrarlıyor kitap.
Karşılıklı hasbihal tadında naif bir kitap tesekkuler tuğba hanim
ÇOK GÜZELDİ TÜM ANNELER OKUMALI!