Bir sultanBir ressamBir resimVe ülkenin değişmeyen kaderi Ressam Burhan Kum’u Batı ve Doğu’daki resim, temaşa, temsil geleneklerini tartıştığı; gösterilen ve saklananları kıyasladığı eserleri ile tanıyoruz. Gentile Bellini’nin Konstantiniyye Günlüğü, Fatih Sultan Mehmet tarafından İstanbul’a davet edilişinin ardından hem Sultan’ı hem de İstanbul’u resmeden İtalyan ressamın Konstantiniyye’deki maceralarına odaklanırken, Kum’un sanatsal ilgi alanı için benzersiz zenginlikte bir araştırma imkânı sunuyor. Bir sultan bir ressamı davet ederek ülkesinin kaderini değiştirebilir mi? Bir ülkenin tarihinde ilk kez perspektif ve anatomi resmiyle tanışıyor olması ne anlama geliyor? Venedik’ten 1479 yılının Eylül ayında Konstantiniyye’ye gelen Gentile Bellini’nin, şehirde kaldığı on altı ay süresince yaptığı resimlerden hiçbirinin Türkiye’de kalmamış olması bu soruları daha da ilginç hale getiriyor. Üstelik tarihçilerin bu konuda detaylı bir araştırma yapmamış olması diğer soruları tetikliyor. Bellini on altı ay çalıştığı sarayda Sultanın şu anda Londra’da bulunan portesinden başka hangi resimleri yapmıştı? Sultanın inşa ettirdiği yeni harem binasına ‘erotik freskler’ yaptığı doğru muydu, bu freskler nasıl görünüyordu?  Sarayda bulunduğu süre boyunca Sultanla aralarında nasıl bir ilişki gelişmişti? Burhan Kum bu sorulardan ‘geriye’ doğru yürüyerek Gentile Bellini’nin Konstantiniyye’deki on altı ayını anlatan ’fantastik’ bir çizgi roman yazdı. “Fatih’in yaptırdığı resimler korunsa ve ardılları da bu adımı sürdürse, bugün nasıl bir Türkiye’de yaşıyor olurduk?” sorusunun ışığında, geçmişte bugünün izlerini arayan çizgi romanını Bellini’nin tekniğiyle, 128 tuval üzerine yağlıboya ve sepya mürekkep kullanarak çizdi.