Masum olmayan bir dünyada yaşıyoruz. İnsanların yüzlerinin unutulduğu, kendi yüzümüzü unuttuğumuz ve değerlerin çok kolayca harcanabildiği bir dünyada...Böyle bir dünyada insanın yüzünü görmek nasıl mümkündür? Gönül gözüyle görmek ne demektir? Hukuk, insanları görünmez kılmaktadır. Kişileri/yüzleri görünmez kılarak kendisi adaletsizliğe yol açan bir kurumun, adaletsizlikleri görmesi mümkün müdür? Mümkünse, hukukta adaletsizlik nasıl ortaya konur? Hâkimin, kendi yüzünü unutmadan, karşısındakilerin yüzünü görmesi nasıl mümkündür? Bu kitapta Gülriz Uygur, bu ve benzeri soruları sormakta ve Küçük Prens, Asılacak Kadın ve Okuyucu gibi romanların eşliğinde, onları yanıtlamaya girişmektedir.
Hukuk mekanizmasında adaletsizliği görmenin, diğer bir deyişle meseleyi etraflıca tefehhüm etmenin, ne olduğu ve görme araçları doyurucu bir şekilde ele alınmıştır eserde. Kanıksadığımız ve itiyat hâline getirdiğimiz çoğu şeyin adaletsizliğin bir aracı olabileceği ve bundan dolayı da meselelere farklı açılardan ve farklı teknikler kullanılarak bakılarak adaletsizliği tespit etmenin mümkün olduğu işlenmiştir. “… hukukta görmek, hukukun kendisinin de görülmeyi engelleyen başlıca vasıta olduğunun farkında olmak demektir.” (s. 117) ve “… bir hâkim, kuralların arkasına sığınarak, kararlarına ilişkin sorumluluktan kaçınamaz.” gibi veciz ve manidar çıkarımlarıyla uygulayıcılara da yol gösteren eser, özellikle zor zamanlarda takip edilmesi gereken yol ve yöntem konusunda önemli prensipleri ihtiva etmektedir.
Kitap Yorumları - (4 Yorum)
Farklı bir bakış açısı, beğendim.
Bir hukukçunun okuması gereken kitaplardandır benim için
Derste hocamız tarafından tavsiye edildi. Hukuku uygulamanın her zaman adaleti sağlayamayacağı, bunun için yapılması gereken şeyleri anlatıyor.
Hukuk mekanizmasında adaletsizliği görmenin, diğer bir deyişle meseleyi etraflıca tefehhüm etmenin, ne olduğu ve görme araçları doyurucu bir şekilde ele alınmıştır eserde. Kanıksadığımız ve itiyat hâline getirdiğimiz çoğu şeyin adaletsizliğin bir aracı olabileceği ve bundan dolayı da meselelere farklı açılardan ve farklı teknikler kullanılarak bakılarak adaletsizliği tespit etmenin mümkün olduğu işlenmiştir. “… hukukta görmek, hukukun kendisinin de görülmeyi engelleyen başlıca vasıta olduğunun farkında olmak demektir.” (s. 117) ve “… bir hâkim, kuralların arkasına sığınarak, kararlarına ilişkin sorumluluktan kaçınamaz.” gibi veciz ve manidar çıkarımlarıyla uygulayıcılara da yol gösteren eser, özellikle zor zamanlarda takip edilmesi gereken yol ve yöntem konusunda önemli prensipleri ihtiva etmektedir.