Bir küçücük kentin, umutları, olanakları, dünyası küçük yüzlerce memurundan biriydi İlyas Efendi... İstediği, devlet kapısından ekmek yemekti, oldu; bir odacık kiralık bir evdi, edindi. İşi kutsaldı kendince, memur babasından tek miras kalan da bu duyguydu ona. İşini savsaklamadı, bir günden bir güne... Çevresinde sevildi. Ya çevresi? Gününü dolduran iş arkadaşları?.. Onlarla paylaştı yüreğinin gizlerini, olmazlarını, olurlarını. Onlar da birer İlyas Efendi'ydi gerçekte. Tek ayrımları, olsa olsa ondan bir adım önde oluşlarıydı, yaşta, işte, deneyimde...
Muzaffer İzgü okunmaz mı? Kimi zaman güldüren kimi zamansa hüzünlendiren kitaplarında özellik her zaman ortak. Yaş ayırt edilmeksizin herkesin okuması gereken bir eser. Tıpkı diğer kitapları gibi.
Yazarın okuduğum ilk romanı.
Kitap bana Rıfat Ilgaz ve Aziz Nesin’in kitaplarını çağrıştırdı.
Kahramanımız İlyas’ın askerlik dönüşü yetim kalması ile başlayan hayat serüvenine tanık oluyoruz.
İlyas’ın “Torpil”i aracılığıyla baba mesleğine girişini, “İlyas Efendi” olma sürecini, o dönemin memuriyet ortamını, memurların zihniyetini ve geçim sıkıntılarını anlatan trajikomik bir eser.
Kitapta özellikle Trakya ağzıyla konuşan Dehri Efendi’yi çok seveceksiniz.
Kitaptaki kimi tespitlerin günümüzde hala geçerliliğini koruması ise çarpıcı bir durum.
Su gibi akıp giden bir kitap.
Keyifli okumalar dilerim..
bir memur adayı olarak bende okudum ve çok eğlendim..özellikle memurun simidini çekmecesinde gizlice yemesi kimseye göstermeden beni ve arkadaşımı kırıp geçirdi :Dhala aramızda bu espiriyiyaparız bu kitap bizi hem eğlendirdi hem düşündürdü..muzaffer izgünün hep yaptığı gibi…
Kitap Yorumları - (5 Yorum)
Muzaffer İzgü nün gözünde bir ara eleman.
Muzaffer İzgü mizahla müthiş eleştiri ve tespitler yapıyor.En önemli yetenej gözlem, sonrassı saymakla bitmez
Muzaffer İzgü okunmaz mı? Kimi zaman güldüren kimi zamansa hüzünlendiren kitaplarında özellik her zaman ortak. Yaş ayırt edilmeksizin herkesin okuması gereken bir eser. Tıpkı diğer kitapları gibi.
Yazarın okuduğum ilk romanı.
Kitap bana Rıfat Ilgaz ve Aziz Nesin’in kitaplarını çağrıştırdı.
Kahramanımız İlyas’ın askerlik dönüşü yetim kalması ile başlayan hayat serüvenine tanık oluyoruz.
İlyas’ın “Torpil”i aracılığıyla baba mesleğine girişini, “İlyas Efendi” olma sürecini, o dönemin memuriyet ortamını, memurların zihniyetini ve geçim sıkıntılarını anlatan trajikomik bir eser.
Kitapta özellikle Trakya ağzıyla konuşan Dehri Efendi’yi çok seveceksiniz.
Kitaptaki kimi tespitlerin günümüzde hala geçerliliğini koruması ise çarpıcı bir durum.
Su gibi akıp giden bir kitap.
Keyifli okumalar dilerim..
bir memur adayı olarak bende okudum ve çok eğlendim..özellikle memurun simidini çekmecesinde gizlice yemesi kimseye göstermeden beni ve arkadaşımı kırıp geçirdi :Dhala aramızda bu espiriyiyaparız bu kitap bizi hem eğlendirdi hem düşündürdü..muzaffer izgünün hep yaptığı gibi…