Yusuf Erdem başını yukarı kaldırdı, tavanda asılı lamba ile göz göze geldi. Ne acayip bir dünyaydı bu. Şu ampul bile tepesi aşağı asıldığı halde ışığını vermekten geri durmuyordu. Oysa o ayakları üzerinde durduğu halde ışığısönmüş bir durumdaydı. Bir enkaza dönmüştü. İçindeki kuyudan gökyüzünü seyretmeye çalışıyordu. Ancak gökyüzü ona sadece şu baş aşağı sallanmış ampul kadar göz kırpıyordu. Gerisi yoktu.
Kitap Yorumları - (0 Yorum)