Zamanı ve dünyayı yaşamanın bambaşka bir yolu olarak tembel eylem! “Duchamp kapitalist toplumdaki vazife, rol ve ölçülere teslim olmayarak hem sanatsal hem de ücretli işi inatla reddetmiş, üstelik sanatın ve sanatçının tanımlarına meydan okumakla da yetinmemiştir.” Onun radikal eylemsizliği kapitalist toplumun üç sacayağına birden meydan okumasından ileri gelir: Mübadele, mülkiyet ve emek. Maurizio Lazzarato, Marcel Duchamp’ın yerleşik iktidar ilişkilerini askıya almanın, politik kırılmayı mümkün kılan koşulları yaratmanın ve yeni bir öznelliğin inşasının başlangıç noktası olarak tanımladığı “işin reddi” ve “tembel eylem” kavramlarını, hem sosyoekonomik bir eleştiri hem de felsefi bir kategori olarak ele aldığı kitabında, henüz çözülememiş bir ihtilafa işaret ederek Duchamp üzerinden yeni bir kapı aralıyor: “Amaçlanan çalışmama özgürlüğü müdür yoksa çalışarak özgürlüğe kavuşmak mıdır?” “İşin reddi” ve “tembel eylem” bir olanağa işaret eder ve “Olanak bir zerreciktir,” der Duchamp. Artık aynı şekilde görüp aynı şekilde duymadığımız bu olanağa erişmekse başka bir yaşam biçimine bağlıdır, “zerreciğin tembel sakinleri” gibi.
“Yazar olarak anılmayı reddettiğiniz gibi ressam olarak anılmayı da reddediyorsunuz. Öyleyse mesleğiniz nedir?” Duchamp’ın yanıtı: “İnsanları tasnif etmek niye böylesine gerekli ki? Ben neyim? Üstelik bunu biliyor muyum? Bir insanım, en basit tanımıyla, ‘nefes alan biriyim’.”
Kitap Yorumları - (4 Yorum)
modern sanata ait derli toplu bir değerlendirme olnuş.. teşekkürler.
“Yazar olarak anılmayı reddettiğiniz gibi ressam olarak anılmayı da reddediyorsunuz. Öyleyse mesleğiniz nedir?” Duchamp’ın yanıtı: “İnsanları tasnif etmek niye böylesine gerekli ki? Ben neyim? Üstelik bunu biliyor muyum? Bir insanım, en basit tanımıyla, ‘nefes alan biriyim’.”
bir sanatçının sanat eleştirisi ya da sanat tanımının/larınının yapıldığını 2. ağızdan anlatılan eser.
Duchamp felfesi hakkında güzel bir derleme