…bu köhne binanın kokuşmuş odasında ölümü ağızlarında sinsi bir şeytan gibi taşıyan bin bir çeşit haşeratın arasında, gidip gidip dünyasına sığınarak babamın; onun mütevekkil ve mütebessim suratıyla yöneldiğinde kıblesine, tanrım gene şükürler olsun sana gene şükürler olsun, diye mırıldandığı sabahın esmer yalnızlığını bırakır mıydım? Kitaptaki hikayeler karmaşık gözükse de yazarın hayal dünyasının zenginliği ve bir bölümünde özellikle ölümü betimleyişi harika en çokta kitaba ismini veren hikayede Süleyman amca ile konuşması yazarın insanımızı çok iyi tanıdığını gösteriyor