Günler birer granit kaya. Saatler nikotinin bıcağı gibi bileniyordu. Mem, sağa gidiyor, yapamıyordu. Sola gidiyor, dayanamıyordu. Yatıyordu. Uyanıyordu. Dolaşıyordu, olmuyor olmuyordu. Bireyler eksikti. Bir uzam boşluğuna düşmüştü sanki. Yüreğinin zarına gelip dayanmıştı. Ceren'e kavuşma vuslatı. Tam da, ruhu dinginliğe kavuşmuşken, birdenbire "Geliyoruz" diye haber göndermişlerdi Ceren ile Seyit.
Kitap Yorumları - (0 Yorum)