Mustafa Irgat şiirimizin gidebileceği en uç noktalarda elini kolunu sallaya sallaya gezen birşair. Kendini her türlü denetimin dışında tutup teknik olanakları olabildiğince esneterek sözalmak istediği hemen her şeyi kurduğu düzen dışı mekanizmanın işlevselliği, tıkırı içinde birkusma, kusarak boca etme hâlinde şiire taşıdığı söylenebilir. Bunu sağlayan şey bulunduğuânın teknik olanaklarını son raddesine kadar kullanmaya çalışmasıdır. Politika, dilbilim,sinema, sosyoloji, teoloji, tarih, argo, müzik, resim, yasadışılık, totaliter yapı; toplumunbirbiriyle ve muteberle olan ilişkisi, yoksulluk, yoksunluk, faşizm gibi birçok kavram veolguyu kendine has ve zengin jargonuyla -bir ejderhanın alev kusması gibi- bozuk, uyumsuz,bütünü yırtan bir dil kurarak birbirine boca etmesi, dizgeyi bozduğu gibi algıyı da şaşalatır.Bir kurallar bütünü olan gramatik, dilbilimsel öğeler biçimi şairce belirlenmiş bir birdirbiroyunu içinde taklalar atar.
Kitap Yorumları - (0 Yorum)