İmgesi isyandır bu topraklarda şiirin. Sevdası, karlı dağlarda açan çiçek, yoksul ellere düşen ekmektir. Söz acıya işlenir, ağıtlanır ahraz zamanlar. Şairin yüreği, sabahla deniz içinde umuttur. Sabahın kızılını denizin mavisini göğsünde taşıyarak. Kalbi aydınlık bir geleceğe çarpar. Savaşı karanlığa karşıdır. Yolculuğu mavilikleredir. Bir ekincidir şair. Umut buğday tarlası. Başakta çoğalır sevdası. Yağmur toprakta, busesiyle tomurcukta yeniler umudu.O, bir özgürlük yürüyüşçüsü. Güneşin yolundaki umut yolculuğunda bir serüvenci, mücadeleci, direnişçi, ütopyacı. Ve düşlerin yasak olduğu hissiz ve gri bir iklimde; gökkuşağını aşağıya çeken bir düşbaz ve esir alınmış bir yürek. Sözleri acıya umut, düşleri mavi gülüşlü bir çocuk. Bu çalışma, gökkubbe altında tutsaklığın ve köleliğe karşı sözün baş eğmeyen onurudur. Unutuşa ve yok saymaya karşı hep birlikte hatırlamanın, direnmenin ve özgürlük düşünde ısrar etmenin nehir yatağıdır. Her şeyden once şiire imge olan direnenlerdir. Varlığımızı direnişle anlamlandıran bize yüz, ses ve isim verenlerin içimizde umut olan hayalleridir, özlemleridir, öfkesidir. Sevgisi ve sevdasıdır.
Kitap Yorumları - (0 Yorum)