Yunanistan Dışişleri Bakanı Petros Molivyatis'in annesi Agapi Molivyatis tarafından 1922 yılının o acı dolu günlerinde kaleme alınan bu günlük, olağanüstü bir insanlık öyküsünü anlatıyor. Savaş koşullarında bile insanlığın, iyiliğin, sevginin, barışın en yüce değerler olduğunu bilen iki insanın, Agapi ile Kemalettin'in öyküsünü.1922 yılı... Kurtuluş Savaşı'nın son günleri. Savaşın ortasında umutsuzca kardeşini arayan Agapi'ye, her şeyin bittiğini sandığı bir anda Kemalettin adlı genç bir Türk subayı yardım elini uzatır. Üç kız kardeşiyle, anne babası Yunan ordusu tarafından öldürülen Teğmen Kemalettin, Agapi'nin yüzünde kız kardeşi Zehra'nın yüzünü görmüştür...
İnsanlığın en büyük kabusu savaş ortamında kişilerin yaşadığı felaketler ve insanin içini ısıtan insalcıl ilişkiler.Bir daha yaşanmaması için,ibret olması için mutlaka okunmalı…
on günün günlüğünün nasıl olupta adli ipekçi barış ödülüne layık görülmüş olduğunu anlıyamıyorum…vatanın kurtuluşu için canını veren atlarımıza kullanılan kelimeler hiç bir şekilde kabul edilebilir değildir…atalarımıza kullanılan keşilemer barış için göz ardı ediliyorsa o barış kabul edilir değildir…
Kurtuluş Savaşı sırasında bugünkü Yunanistan Dışişleri Bakanı Petros Molivyatis’in annesini ve ailesini kurtaran genç Türk subayının öyküsü geçen aylarda Türk basınında sıkça yer almıştı. 1922’de Ayvalık’ta Petros Molivyatis’in annesi Agapi Molivyatis tarafından yazılan, 1981’de Atina’da yayımlanıp Abdi İpekçi Barış ve Dostluk Ödülü’nü kazanan On Günün Günlüğü tam yirmi dört yıl sonra Türkiye’de yayımlandı. Olağanüstü bir tanıklık, eşsiz bir belge olan bu öykünün aslında üç kahramanı var: 1922’de genç bir kız olan anne Agapi Molivyatis, o dönemde on yedi yaşında olan erkek kardeşi, geleceğin ünlü yazarı İlias Venezis ve ailesi Yunanlı askerler tarafından öldürülen, Türk ordusunda görevli genç bir doktor olan Teğmen Kemalettin.
Kitap Yorumları - (3 Yorum)
İnsanlığın en büyük kabusu savaş ortamında kişilerin yaşadığı felaketler ve insanin içini ısıtan insalcıl ilişkiler.Bir daha yaşanmaması için,ibret olması için mutlaka okunmalı…
on günün günlüğünün nasıl olupta adli ipekçi barış ödülüne layık görülmüş olduğunu anlıyamıyorum…vatanın kurtuluşu için canını veren atlarımıza kullanılan kelimeler hiç bir şekilde kabul edilebilir değildir…atalarımıza kullanılan keşilemer barış için göz ardı ediliyorsa o barış kabul edilir değildir…
Kurtuluş Savaşı sırasında bugünkü Yunanistan Dışişleri Bakanı Petros Molivyatis’in annesini ve ailesini kurtaran genç Türk subayının öyküsü geçen aylarda Türk basınında sıkça yer almıştı. 1922’de Ayvalık’ta Petros Molivyatis’in annesi Agapi Molivyatis tarafından yazılan, 1981’de Atina’da yayımlanıp Abdi İpekçi Barış ve Dostluk Ödülü’nü kazanan On Günün Günlüğü tam yirmi dört yıl sonra Türkiye’de yayımlandı. Olağanüstü bir tanıklık, eşsiz bir belge olan bu öykünün aslında üç kahramanı var: 1922’de genç bir kız olan anne Agapi Molivyatis, o dönemde on yedi yaşında olan erkek kardeşi, geleceğin ünlü yazarı İlias Venezis ve ailesi Yunanlı askerler tarafından öldürülen, Türk ordusunda görevli genç bir doktor olan Teğmen Kemalettin.