Şiir küskün kaleme bir suskunluk çökmüş sokaklarasessizlik kulak çınlamasına yol açıyorsokakta her gün işe giden insanlarve okul çocukları nerdekorku kahkahasını salıverdi yollaracamdan küçük bir kız el sallıyor... ey insan kendini kaybedeli yıllar olduhırslarına kinlerine yenildinen büyük kötülüğü kendine ettinyaptıklarının karşılığını yaşamadangitmeyeceksinelini başına koy düşünbu virüs unuttuklarımızıbize hatırlatmak için gelmesin... sokaklar boş tenhakimyasal bir savaşın içindeyizAzrail kol geziyor ruhların şehrindemezarsız kefensiz topluca yok oluyor insanzengini fakiri eşitledi ölümköpeğini gezdiren kadının hikayesiyeni başlıyor şiire küskün kalemhüznü kendi gölgesine saçıyor…
Kitap Yorumları - (0 Yorum)