Hazreti Adem, Hazreti Yakub, Hazreti Yusuf, Hazreti Fatıma ve Zeynü’l Abidin…Bu beş insan, tarihte herkesten çok ağlamıştır. Hazreti Adem, cennetten çıkarıldıktan sonra o kadar çokağladı ki gözyaşları yüzünde iz bıraktı. Hazreti Yakub, oğlu Yusuf’a o kadar ağladı ki, gözlerini kaybetti. Bu yüzden Hazreti Yakub’a şöyle dediler: “Ey Yakub! Sen o kadar Yusuf’u düşünüp ağlıyorsun ki ağlamakla helak olacaksın.”Hazreti Yusuf da babası Yakub’dan uzak kaldığı için okadar ağladı ki, hapiste olanlar rahatsız oldular ve şöyle dediler: “Ey Yusuf! Ya geceleri ağla gündüzleri sus veya gündüzleri ağla geceleri sus!”Hazreti Yusuf geceleri veya gündüzleri ağlama hususunda onlarla anlaştı. Hazreti Fatımatü’z Zehra da babasından sonra o kadar çok ağladı ki, Medine halkı rahatsız oldular ve: “Ey Peygamber’inkızı! Gece gündüz ağlaman bizde derman bırakmıyor ki iş yapalım” dediler. Hazreti Fatıma, babasınınfirakına ancak altı ay dayanabildi. İmam Zeyn’ül-Abidin de kırk yıl boyunca Kerbela içingözyaşı döktü. Önüne yemek bıraktıklarında ağlıyordu, kendisine su getirdiklerinde ağlıyordu…Bir gün yakınlarından birisi, “Ağlamanızla kendinizi helak edeceğinizden korkuyorum!” deyince şöyle dedi:“Ben üzüntü ve kederimi Allah’a şikayet ediyorum. Ben bir takım şeyler biliyorum ki sizler bilmiyorsunuz. Ben Kerbela’yı hatırladığımda hıçkırıklar boğazımı sıkıyor..
Kitap Yorumları - (5 Yorum)
Akıcı bir üslupla yazılmış sıkılmadan okudum altını çizdiğim yerler oldu
Meğer Kerbelayı ne kadar az biliyormuşum her aklıma geldiğinde burnumun direği sızlıyor ağlayarak okudum çok güzel bir eser.
Şehidi Kerbela’yı tanımak için tavsiye üzerine almıştım.
ehlibeyt hakkında güzel yazılmış bir eser…
Okuyanı hüzünlendiren kitaplardan bir tanesi. Anlatımı zaman zaman zorlasa da okunabilecek tarzda bir kitap.