Ölüme değil özüne doğru akardı zaman.Her bitiş yeni bir başlangıca sebepti; her son aynı zamanda bir ilkti; gecenin sonu sabaha varırdı; ayrılıklar kavuşmak içindi.Nokta ile sonlanırdı cümleler ve kelimelerin bittiği yerde başlardı müzik.Ve bundan sonrasını ancak bir şarkı anlatabilirdi..."Bir goncaya rengin verenOl taze tenindirMâzi de seninGün de seninÂn da senindir”Peki, ya arkalarında bıraktıkları?
Şebnem Pişkin’i terapi niyetine okuyorum, satırları inanılmaz huzur veriyor. İyi ki keşfetmişim dediğim Türk yazarlardan kendisi. Bu eseri de tam beklediğim gibiydi, naif.
Kitap Yorumları - (1 Yorum)
Şebnem Pişkin’i terapi niyetine okuyorum, satırları inanılmaz huzur veriyor. İyi ki keşfetmişim dediğim Türk yazarlardan kendisi. Bu eseri de tam beklediğim gibiydi, naif.