Yüzyıllardır Aleviler, Allah ile aralarında bazı insanları aracı olarak kabul ettiklerinden dolayı, bir sürü safsatayı ve hurafeyi onlara din adına telkine kalkan şeyhlerin köleliğinden kurtulamamışlardır. Oysa ki İslam taasubun düşmanıdır, akıl ve bilgiyi temel tanıdığı için, mantığa ve muhakemeye dayanır.Bir toplum ki belirli bir kültür düzeyine ve ciddi bir dünya görüşüne ulaşamamıştır, artık onu sadece masallar cezp eder. Çünkü Kur’an’dan uzaklaşmış geri insan, hangi yaşta olursa olsun, çocuktur ve ancak uydurmalar la yaşayacaktır. Dikkat edileceği üzere uygulanan bütün bu bidatlar, ilk bakışta insana çok mantıksız ve 20. yüzyıla yakışmayacak derecede ilkel gelmektedir. Ancak buna rağmen büyük kitlelerin bunları uyguluyor olmaları, cahil kişileri, bilinçsizce bu insanların etkisi altında kalıp, onlar gibi bidatları yaşamaya itmektedir.İnsanın yaratılışında gördüğü şeyleri benimsemek ve benimsediği şeylere benzemek duygusu vardır. Bu duygu hayra kullanılır, doğru yolda doğru değerlendirilirse elbette insan için fayda sağlayacak, maddi ve manevi gelişmesine yardımcı olacaktır. Ancak, bilgisizce, körü körüne her önüne geleni taklit etmek kişiye zarar verecek, onu zor durumda bırakacak bir davranış şeklidir. İnsanlar genellikle kendilerinden ötekilerin bıraktıkları adet ve gelenekleri, üzerinde düşünmeden doğru mu, yanlış mı olduğunu araştırma ihtiyacı duymadan kabullenmektedirler. Bu durum onların, yanlışların inatçı gözü kapalı takipçileri olmalarıyla sonuçlanır.