Bu kitap, töre kurbanı kadınlarla, Fırat Nehri'nde üç çocuğuyla intihar eden Cemile'yi ve törelerden kaçarak sinemaya sığınan Hafize'nin ibret verici öykülerini anlatıyor.
Öncelikle sayın ayşe demir’ in yorumuna hiç katılmıyorum. Çünkü bir insana cinayet işletecek kadar baskı unsuru olan aşiret ve kararları, acaba bir insanı bu derece etkileyebiliyor ise onun cinnet geçirmesini sağlayacak kadar da etkili ve baskıcı olamaz mı? Kişi eğer bir cinnetin pençesine düşmüş ise bunun en büyük nedeni onun yaşadığı sosyal çevre ve o çevre içerisinde onun rolüdür. Bu role uygulanan tüm basınçlar bir patlamaya da neden olabilir. Ayrıca cigdema isimi ile eleştiri yazan arkadaşımıza katılmamak da mümkün değil, öldürüleceğini bilmesine rağmen evlerinden ve töreden kaçan kadınlara hakikatende yiğit kadınlar, haysiyetli kadınlar denmeli. Zira sanki bu kaçış ölüme doğru değilde öldürüleceğini bilmesine rağmen özgürlüğe en yakın yerde ölme umudu ile yapılan bir kaçış gibi. Halen ülkemizde töre cinayetleri olmasına rağmen her nasılsa bu durum artık halka lanse edilmemektedir. Belki de AB sürecinde işlenen cinayetlerin bile gizlenilmesini düşünen bir kısım insanlar vardır. Ancak şurası unutulmamalıdır ki töre cinayetleri tüm canlılığı ile sıcaklığını her zaman muhafaza eden bir durumdur.
‘Töre Kıskacında Kadın’, yazarın Urfa’daki kadın cinayetlerini aktardığı düşündürücü bir kitap.Cinayetlerin nedenleri ise cinsellik ve namus meselesi… Ailenin ya da aile erkeklerinin aldığı infaz kararlarını yine ailenin gencecik erkek çocukları yerine getiriyor. Hükümlünün cezası, ‘toplumun manevi yapısı’ açıklamalarının ‘ağır tahrik’ düşüncesi ile birleşmesiyle hafifliyor ve bazı durumlarda onu infaz yasasının gereği 2 – 3 yılda dışarı salıveriyor. Adalet yerini bulmuyor, kimin umurunda, gelgelelim namus kurtuluyor…. Urfa’daki -ve tüm Türkiyede- kadınların şiddete uğradığı gerçeğinin yanında pastaneye, sinemaya gitti, radyo dinledi ya da birilerini sevdi diye rambo bıçaklarıyla bıçaklanıyor, traktörle bedenleri eziliyor.Bu gencecik kadınlar, evden kaçtıktan iki gün sonra hayatlarının sona ereceğini bile bile bu eylemi gerçekleştiriyorlarsa, onlara, hep şartlandığımız üzere -ki kitapta da böyle bir yaklaşım seziliyor- mazlum kadınlar değil, yiğit kadınlar diyelim, haysiyetli kadınlar.
Kitap Yorumları - (3 Yorum)
açıkçası ben bu kitabı çok eksik buldum ama hikayeler noktasında sizlere yardımcı olabilir
Öncelikle sayın ayşe demir’ in yorumuna hiç katılmıyorum. Çünkü bir insana cinayet işletecek kadar baskı unsuru olan aşiret ve kararları, acaba bir insanı bu derece etkileyebiliyor ise onun cinnet geçirmesini sağlayacak kadar da etkili ve baskıcı olamaz mı? Kişi eğer bir cinnetin pençesine düşmüş ise bunun en büyük nedeni onun yaşadığı sosyal çevre ve o çevre içerisinde onun rolüdür. Bu role uygulanan tüm basınçlar bir patlamaya da neden olabilir. Ayrıca cigdema isimi ile eleştiri yazan arkadaşımıza katılmamak da mümkün değil, öldürüleceğini bilmesine rağmen evlerinden ve töreden kaçan kadınlara hakikatende yiğit kadınlar, haysiyetli kadınlar denmeli. Zira sanki bu kaçış ölüme doğru değilde öldürüleceğini bilmesine rağmen özgürlüğe en yakın yerde ölme umudu ile yapılan bir kaçış gibi. Halen ülkemizde töre cinayetleri olmasına rağmen her nasılsa bu durum artık halka lanse edilmemektedir. Belki de AB sürecinde işlenen cinayetlerin bile gizlenilmesini düşünen bir kısım insanlar vardır. Ancak şurası unutulmamalıdır ki töre cinayetleri tüm canlılığı ile sıcaklığını her zaman muhafaza eden bir durumdur.
‘Töre Kıskacında Kadın’, yazarın Urfa’daki kadın cinayetlerini aktardığı düşündürücü bir kitap.Cinayetlerin nedenleri ise cinsellik ve namus meselesi… Ailenin ya da aile erkeklerinin aldığı infaz kararlarını yine ailenin gencecik erkek çocukları yerine getiriyor. Hükümlünün cezası, ‘toplumun manevi yapısı’ açıklamalarının ‘ağır tahrik’ düşüncesi ile birleşmesiyle hafifliyor ve bazı durumlarda onu infaz yasasının gereği 2 – 3 yılda dışarı salıveriyor. Adalet yerini bulmuyor, kimin umurunda, gelgelelim namus kurtuluyor…. Urfa’daki -ve tüm Türkiyede- kadınların şiddete uğradığı gerçeğinin yanında pastaneye, sinemaya gitti, radyo dinledi ya da birilerini sevdi diye rambo bıçaklarıyla bıçaklanıyor, traktörle bedenleri eziliyor.Bu gencecik kadınlar, evden kaçtıktan iki gün sonra hayatlarının sona ereceğini bile bile bu eylemi gerçekleştiriyorlarsa, onlara, hep şartlandığımız üzere -ki kitapta da böyle bir yaklaşım seziliyor- mazlum kadınlar değil, yiğit kadınlar diyelim, haysiyetli kadınlar.